erkenning doodgeboren kindjes

Het feit dat doodgeboren kindjes door onze staat niet worden erkend is een regelrechte schande. Geboortebomen, vermelding in het infoblad van de gemeente of stad in de rubriek 'geboortes', allerhande symbolische vormen van erkenning worden je kind ontzegd doordat het simpelweg niet is gekend door onze instanties. Midden in het rauwe verdriet om je overleden kind, is het een kwestie van vechten om erkend te worden in je rol als ouder, om ervoor te zorgen dat de generatie na ons hopelijk jouw kind niet zal vergeten bij het opstellen van een familiestamboom. Daarvoor moet je zelf zorgen, want je kind is niet te vinden in het register.

Als trotse ouders van doodgeboren kindjes vragen wij dan ook dat onze kindjes op hun beurt in het bevolkingsregister opgenomen kunnen worden. Want hoe verschillend ook de verhalen, het verdriet en het gemis van de betrokken ouders voor hun niet-erkende kindje is gelijk. Bij deze willen wij ook een warm pleidooi richten tot onze ministers om, naast het peterschap van Kai Mook, ook symbolisch het peterschap van alle doodgeboren kindjes op te nemen en in overleg met de bevoegde overheden hun statuut bij hoogdringendheid te actualiseren en vooral te humaniseren. Minstens een opname in het geboorteregister. Wat voor een olifantenkalf kan, zou toch ook voor doodgeboren kindjes moeten kunnen? Toch?