Open Afrikaans

Open Afrikaans Verklaring
(for English scroll down)

As Afrikaans-sprekende studente en alumni van die Universiteit van Pretoria, as ondertekenaars, word ons nie huidiglik verteenwoordig deur enige Afrikaanse organisasies op kampus nie. Dit is te danke hieraan dat ons onsself moet verteenwoordig en ‘n narratief bied wat in teenstelling is met die een wat tans op kampus, maar ook in die media en in die breër Suid-Afrika omgaan. Ons vind die aanspraak van sekere organisasies soos Afriforum en Solidariteit dat hulle die beste belange van die Afrikaanse taal en Afrikaans-sprekendes op die hart dra hoogs problematies. Dit is daarom dat ons die volgende stelling wil maak:

• Ons erken die historiese bevoordeelde plek van die Afrikaanse taal in die Universiteit en is bewus daarvan dat daar nog onregmatige voorregte aan Afrikaans as taal gegee word vanweë die Universiteit se posisie in die historiese konteks van Suid-Afrika, ten spyte van pogings tot transformasie. Ons erken die pedagogiese belangrikheid en waarde van moedertaal onderrig , maar is terselfdetyd baie bewus van die isolasie en segregasie wat daarmee gepaard gaan. Hierdie isolasie en segregasie is duidelik in publieke instellings, soos die Universiteit van Pretoria, waar die diversiteit van ons gemeenskap weerspieël moet word. Ons glo dat instellings van hoër-onderwys ‘n omgewing moet skep waar studente aan die multikulturele aard van ons samelewing blootgestel word en verder ook ‘n geleentheid moet bied, binne en buite die lesingslokaal, om vrylik en betekenisvol te kan betrokke raak by die uiteenlopende studente liggaam eerder as om binne ‘n taal-laer te bly. Lesingslokale MOET plekke wees waar studente van uiteenlopende kulture, taalgroepe en sosio-ekonomiese agtergronde ontmoet en deur hul dialoog vooropgestelde idees uitdaag en bydra tot samehorigheid en begrip. Engels as die ENIGSTE onderrig taal maak die skepping van so ’n omgewing moontlik en prakties uitvoerbaar.

• Dit is onaanvaarbaar dat die debat rondom Afrikaans as onderrigtaal by die Universiteit van Pretoria asook ander kwessies aangaande transformasie onderskep en gekaap word deur organisasies soos Afriforum en Solidariteit vir die belange van hul eie politiese agendas. Ons verwerp die idee dat die beroep op ‘n enkele onderrigstaal bewyse is van rassehaat teen wit Afrikaans-sprekendes. Ons glo dat sulke argumente vals is, twis aanwakker en die doel onder oë het om wit vrees aan te vlam. Ons glo dus dat die aksies van Afriforum en Solidariteit nie produktief is nie en ook nie bydra tot ‘n vereenigde en samehorige Suid-Afrika nie.

• Ons is verder van mening dat hierdie organisasies meer skade doen aan die toekoms van Afrikaans en sy regmatige plek in ons samelewing deur daarvan ’n simbool te maak van uitsluiting, uitsondering, meerderwaardigheid en die beskerming van bevoordeling. Dit is noodsaaklik dat ons eienaarskap van Afrikaans terug besorg aan AL die groepe in Suid-Afrika wie dit praat en dit ook te bevry van politiese agendas. Deur die huidige misbruik van die taal toe te laat, versuim ons om erkenning te gee aan die diversiteit binne die Afrikaanse gemeenskap. Sodoende los ons die deur oop vir politiese organisasies en hulle soort wat nie namens of in die belang van Afrikaans-sprekendes as ’n diverse groep optree nie maar eerder vrees, verdeeldheid en rasse-spanning saai. Dit is verder noodsaaklik om ’n regmatige plek vir Afrikaans te vind, ’n plek wat NIE ’n bevoorregte posisie beklee in vergelyking met ander inheemse tale NIE.

• Ons doen daarom ‘n oproep vir voortgesette en verstandige debat rondom die instelling van Engels as die enigste onderrigtaal by die Universiteit van Pretoria. Hierdie debat moet plaasvind binne ‘n atmosfeer waar die gehele Universiteits gemeenskap, bestuur, akademici en ondersteunende personeel sowel as studente vry voel om deel te neem sonder die vrees vir intimidasie, dreigemente van geweld en vervreemding. Ons glo dat hierdie debat nodig is om voortslepende ongeregtigheid aan te spreek deur betekenisvolle transformasie. Ons doen hiermee‘n beroep dat die Afrikaanse taal sy regte plek vind in die kulturele landskap van ons land en sodoende Afrikaans as taal instaat stel om afstand te doen van die negatiewe baggasie verwant aan ons apartheids verlede. Op die manier het Afrikaans die geleentheid om 'n meer oop en inklusiewe taal te word wat die diverse groepe mense wat die taal leef, praat en geniet te weerspieël.

Open Afrikaans Statement

As Afrikaans-speaking students and alumni of the University of Pretoria, we the assignees, are currently not represented by any Afrikaans organisation on campus. In view of this we feel that it is important for us to represent ourselves and offer a counter narrative to the one that is currently circulating on campus as well as in the media and broader South African society. We find the claims of organisations such as AfriForum and Solidariteit to be representing the best interests of the Afrikaans language and Afrikaans-speakers very problematic. We therefore wish to state the following:

• We acknowledge the historically privileged position of the Afrikaans language at the University and are conscious of the fact that Afrikaans maintains certain of these privileges due to the Universities position within the historical context of South Africa despite attempts at transformation. We acknowledge the pedagogical importance and value of first language education but are also aware of the isolation and segregation it inadvertently creates. This isolation and segregation is evident in public institutions, such as the University of Pretoria, that are supposed to reflect the diversity of our society. We believe that institutions of higher learning should be environments where students can be exposed to the multicultural reality of our society and where they are offered opportunities, within and outside the lecture halls, to engage freely and meaningfully with the plurality of the student body and not continue to sit in linguistically fenced-in laagers. The lecture halls MUST be places where students from different cultures, languages, and socio-economic backgrounds can meet, and through their dialogues challenge preconceived ideas and bring about greater unity and understanding. English as the ONLY medium of instruction makes such a space practical and possible.

• It is unacceptable that the debate around Afrikaans as a medium of instruction at the University of Pretoria, along with debate on issues of broader transformation, is being subverted and hijacked by organisations such as AfriForum and Solidariteit to serve their own political agendas. We also reject the notion that calling for one language of instruction is evidence of racial hatred against white Afrikaans-speakers. We believe arguments of this nature are spurious, polemical and intended to inflame white fears. We therefore believe the actions of AfriForum and Solidariteit to be counter-productive to building amity, social cohesion and unity in South Africa.

• We are also of the opinion these organisations undermine the future of Afrikaans and its rightful place in our society by attempting to turn it into a symbol of exclusion, exception, superiority and the safeguarding of privilege. It is vitally important that the ownership of Afrikaans should be transferred to ALL groups of South Africans who speak it and to free it from political agendas. By allowing the misuse of the language to continue we continue to perpetuate the misrepresentation of the demographics of its speakers. Furthermore, we are making it possible for these organisations and their ilk that do not represent the best interests of Afrikaans or its speakers, to sow division and racial tension. It is necessary to resituate Afrikaans in its rightful place, a place that does NOT create a privileged position in comparison to other indigenous languages.

• We therefore call for continued and substantive debate on the issue of implementing English as the only language of instruction at the University of Pretoria. This debate should take place in an atmosphere where the entire university community, management, academic and support staff, as well as students, feels free to participate without fear of intimidation, threats of violence or ostracism. We believe this debate is necessary to address past and continued injustices through meaningful transformation. We urge this in the hope that the Afrikaans language can take its rightful place in the cultural landscape of our country and eventually be dissociated from the negative signifiers related to its apartheid past. In this manner Afrikaans can have the opportunity to become an open and inclusive language, reflecting the diverse groups of people who live, speak and find joy in it.